sun,1 dec
همین امروز به این نتیجه رسیدم که بعد از عالی دادن یه امتحانی که واسش واقعا تلاش کردی و دیدن رضایت استادی که به عنوان یک دبیر سخت‌گیر شناخته شده ، فقط ریلکس کردن و خوردن بستنی و دیدن فشار خوردن رفیقات سر اینکه 'چرا تو کامل شدی ' میچسبه!
یه لیس به بستنیت میزنی و پات رو روی پات میندازی و ادامه‌ی زنگ رو بیکار توی حیاط میچرخی .
امروز کلا روز شانس من بود ، بعد از دادن امتحان رفتم تو حیاط و یه دست والیبال زدم جوری که دیگه مچ دستمو حس نمیکنم که صد البته دلیلش اینه که سرویس های دبیر ورزش زیادی سنگین و سرعتی بودن البته بازم بازی کردن با دبیر یه جورِ دیگه غرور داره که بماند از کیف و حالی که به آدم میده ...
امروز میتونم بگم بعد از ۲ هفته‌ی پر استرس تونستم راحت ظهر رو استراحت کنم و بالاخره بعد از چند هزار قرن یه قسمت از سریالمم ببینم .
گرچه یادم نره که گوت امروز رنگ زدنِ دیوار کارگاه بود ، اینکه میدیدی چقدر اون رنگ جدیده کارگاه رو متفاوت کرده ، البته که بیشترین دلیلش بوی رنگی بود که توی فضا پیچیده بود که باعث میشد هر چند ثانیه یه نفس عمیق بکشم و بوی رنگ رو توی سینه هام حبس کنم.
بعد از یه روز پرمشغله و پر از تحرک ، تنها چیزی که الان فقط نیاز دارم خوابه. پس بدرود
- A
